Christien Dawud Eisho
52 jaar – Irakese – moeder van vijf kinderen – beleefde een wonder in Davos Ik ben geboren in Irak. In januari 1999 kwam ik samen met mijn man en vijf kinderen naar Nederland. Ik kan me nog goed herinneren dat er toen veel sneeuw lag en ik mezelf redelijk goed voelde. Maar naarmate het jaar vorderde, werd het warmer en vochtiger en daar kon ik, vanwege mijn astma, heel slecht tegen.
Als kind had ik geen astma, dat is pas gekomen tijdens de zwangerschap van onze jongste. Ik was toen steeds erg benauwd maar ik kon geen medicatie nemen zoals antibiotica en prednison, want dat was niet goed voor het kindje. Ook na de geboorte hield de benauwdheid aan. Ik kon toen wel medicatie gebruiken, gelukkig. Ik was in Irak onder behandeling van een huisarts en niet van een specialist. In Irak is de lucht droog, en dat scheelt enorm.
In Nederland ging het met mijn astma zeker niet beter. Sinds 2003 ben ik dan ook onder behandeling bij een longarts. Ik verloor mijn werk als productiemedewerker bij een medisch bedrijf doordat ik vaak ziek was. Geregeld belandde ik in het ziekenhuis. Tot in mei 2016 mijn longverpleegkundige voorstelde om een behandeling in Davos aan te vragen. Ik had nog nooit van het Nederlands Astmacentrum gehoord! Toen ze me uitlegde wat een opname in Davos zou betekenen, schrok ik wel een beetje. Drie maanden weg van huis, man en kinderen. Dat vond ik wel heel moeilijk. Maar zo kon het ook niet langer.
Helaas werkte de zorgverzekeraar niet mee en moest er zelfs een rechtszaak komen. Ik ben daarbij goed geholpen door de Vereniging Nederland-Davos en verpleegkundig intaker Lucie Roeken van het Nederlands Astmacentrum Davos (NAD). Op 15 mei was de rechtszaak en bij binnenkomst vertelde de rechter al dat het een beetje gek was dat we er waren. Ik had volgens de rechter gewoon recht op behandeling in Davos. Na een gesprek op de gang met de verzekeraar kreeg ik toestemming en toen was ik ook binnen twee weken in Davos.
Daar gebeurde echt een wonder. Ik kwam helemaal kapot aan in Davos, sliep al maanden niet meer goed, moest ’s nachts ook veel vernevelen en extra medicatie slikken. Al na de derde nacht sliep ik in een keer door. Wat geweldig! Nu kon ik echt bijkomen/bijslapen. Je merkt direct de droge lucht. Dat, én natuurlijk de hele behandeling in het NAD, heeft er voor gezorgd dat ik ontzettend snel opknapte. Ik heb een hele goede tijd gehad in Davos. Alle behandelaren zijn helemaal super en hadden ook veel geduld met me. Ik spreek en versta heel goed Nederlands maar bij de dokter moest ik nog wel eens vragen om extra uitleg. Die medische woorden zijn toch vaak wat lastig. Ook bij de GVO-lessen ging het af en toe iets te snel. Dan schreef ik alles op en zocht het later op met Google Translate of ik vroeg het nog eens na bij de verpleging.
Ik heb ontzettend veel geleerd in het NAD. Ook hoe ik nu thuis er voor kan zorgen dat het goed met me blijft gaan. Het Astmaplan is ook iets wat ik steeds dicht bij me in de buurt heb. Zodra ik ook maar iets in het oranje kom, neem ik maatregelen. Ik zorg er echt wel voor dat ik het niet meer zo achteruit laat gaan, zo ver wil ik het niet meer laten komen. Ik ben nu bijna een jaar thuis en heb nog maar een keer een kuurtje nodig gehad. Het gaat echt supergoed met me. Davos heeft me heel veel goeds gebracht!