Elwin Elich

51 jaar – astma en voedselallergie – HCD-fan – (ijs) Hockey Club Davos

Mijn opname in het Nederlands Astmacentrum Davos is één hele grote leerschool geweest, op velerlei gebied. Ik kwam daar binnen met een kennisniveau van bijna nul wanneer het gaat om astma of medicatie en dergelijke. Ik was helemaal op, mijn lijf helemaal ‘uitgewoond’. Mijn verblijf in Davos heeft ervoor gezorgd dat ik nu weer een leven heb! In 2007 heb ik een fikse longontsteking gehad en na die tijd ben ik eigenlijk nooit meer goed opgeknapt. Ik werkte en was een sportieve jongen. Dat alles ging niet meer. Er werd astma geconstateerd en ik kwam onder behandeling van een longarts. Hij stelde voor dat een opname in het NAD goed voor me zou zijn. En zo ging ik in 2009 voor de eerste keer naar Davos. Ik knapte eindelijk op, kreeg energie en conditie. Alle kennis uit de gezondheidsvoorlichting heb ik opgeslurpt. Al deze GVO-lessen heb ik zelfs twee keer gevolgd, want wat kwam er toch een berg informatie op me af. In 2010 volgde een tweede opname. Ik was lekker opgeknapt in 2009 maar het ging in Nederland toch nog steeds niet goed. We konden bij sommige dingen de vinger niet op de zere plek leggen. Een van de dingen die ik inmiddels ‘normaal’ was gaan vinden, was dat ik na het eten vaak direct naar het toilet moest en al het eten vanuit mijn maag er via de omgekeerde weg weer uitkwam. Dat gebeurde me in Nederland ook heel vaak en het werd afgedaan met ‘maar u eet veel te snel’, of ‘meneer, u bent zo zenuwachtig’. En als dat maar vaak genoeg tegen je wordt gezegd, ga je het geloven. In het NAD ben ik met de longarts en natuurlijk de diëtiste met dit probleem aan de slag gegaan. Samen kwamen we erachter dat er een groot probleem op het gebied van voedselallergie/-intolerantie aan ten grondslag lag. Bijwerking was dat ik ook benauwd werd. Hals en keel zetten op en ademen werd een stuk moeilijker. In Davos konden we al een en ander in kaart brengen en de diëtiste verwees me, bij thuiskomst in Nederland, door naar het ErasmusMC. Daar is uiteindelijk, na veel testen, een allergielijst uit ontstaan waardoor ik nu eindelijk goed weet waar ik aan toe ben. Ik heb in Davos ontzettend goed geleerd naar mijn lijf te luisteren. En doordat ik nu weet wat er écht allemaal aan de hand is, ben ik mentaal ook stukken sterker geworden. Ik let nu heel goed op mijn voeding, al blijft dat altijd een gepuzzel tot en met. Zo ben ik niet allergisch voor eieren en tóch reageer ik allergisch op eieren van één bepaalde supermarkt. Wat blijkt: de kippen waar deze eieren van afkomstig zijn, worden gevoerd met onder andere visvoer en daar blijk ik dus wél allergisch voor te zijn. Inmiddels heb ik een goede eierenboer gevonden die in zijn voer niets gebruikt waar ik niet tegen kan en zo kan ik weer lekker van een eitje genieten. Met heel veel hulp van de mensen van het NAD is het dus gelukt om de puzzel van mijzelf stukje voor stukje op te lossen. De oorzaken zijn gevonden. Ik herken nu de signalen van mijn lichaam en kan het veel beter opvangen als het toch een keer mis gaat. De regie heb ik weer in handen en hierdoor mijn leven weer terug!