Ik vond het vooraf allemaal best wel spannend: 3 maanden revalideren in Heideheuvel. De eerste weken vielen mij ook best zwaar. Door alle infecties, allergische reacties, benauwdheid en het ver over mijn eigen grenzen gaan kwam ik op 3 april 2018 behoorlijk uitgeput Heideheuvel binnen. Een week daarvoor had ik nog een ingreep bij de KNO arts gehad waar ik flink ziek door was geworden en nog niet van was hersteld. Opeens zit je de hele dag midden in een groep mensen die je nog moet leren kennen, nieuwe omgeving en een rooster vol met onderzoeken, vragenlijsten, inspanningstesten en gesprekken. Hierdoor raakte ik eerst alleen maar meer uitgeput en werd ik opgenomen op de verpleegafdeling om een beetje bij te kunnen komen. Door de KNO ingreep bleek ik een bijholteontsteking te hebben opgelopen wat natuurlijk zijn weerslag op mijn longen had. Ik kreeg twee keer een antibioticakuur waar ik gelukkig van opknapte.
Omdat ik zelf werkzaam was als fysiotherapeut in een revalidatiecentrum vond ik het heel erg wennen om nu eens aan de andere kant te staan. Gelukkig kon ik dit redelijk snel los laten en leverde dit juist mooie gesprekken met behandelaars op. Ik ging de revalidatie in met het idee mijn medicatie af te kunnen bouwen, weer fit worden en verder te kunnen met mijn leven waaronder mijn werk. Al snel bleek dit niet realistisch. Ik was de eerste weken heel erg bezig met hoe ik zo snel mogelijk mijn werk weer kon opbouwen. Het behandelteam heeft toen besloten dat de eerste 6 weken het onderwerp werk niet aan de orde was. Ik moest leren mijn gezondheid op de eerste plaats te zetten i.p.v. allerlei andere dingen waar ik mij verantwoordelijk voor voelde. In plaats van medicatie afbouwen kreeg ik er juist medicatie bij, waaronder onderhoudsantibiotica voor de wintermaanden. Ik leerde mijn lichaam en daarmee mijn astma serieus te nemen en dit te accepteren. Voorheen vergeleek ik mijzelf continue met gezonde leeftijdsgenoten en vond dat ik alles moest kunnen. Ik leerde veel over wat er allemaal bij ernstig astma komt kijken. Het was heel fijn om eens met mensen te spreken die hun hele leven al tegen dezelfde dingen aanlopen als dat jij doet. Er vielen veel dingen op zijn plek die ik voorheen nooit begreep. Doordat je in het weekend en daarnaast soms nog extra dagen naar huis ging, kon je geleidelijk wennen aan hoe je dingen thuis toe kon passen en bespreken waar je nog tegenaan liep.
De grootste winst die ik behaald heb is dat ik veel eerder aan de bel trek. Voorheen hoopte ik altijd dat mijn lichaam het zelf op zou pakken. Nu neem ik veel eerder rust, verhoog ik sneller mijn medicatie en werkt dit niet dan schakel ik de longarts in en start ik met antibiotica of corticosteroïd. Hierdoor zak ik minder diep weg als dat er in het verleden wel gebeurde. Omdat ik tijdens mijn revalidatie veel last heb gehad van allergische reacties (Heideheuvel ligt midden in het bos), kreeg ik de aanbeveling om met immuuntherapie in het UMCG te starten. Daar ben ik in februari mee begonnen. Door de gesprekken in Heideheuvel en na die tijd met mijn eigen longarts, de bedrijfsarts en arbeidsdeskundige bleek al snel dat terugkeer in mijn werk helaas niet mogelijk was. Ik ben een aantal maanden na die tijd (tijdelijk) voor 100% afgekeurd. Dit is voor mij een heel proces van acceptatie geweest maar het zorgt er wel voor dat mijn gezondheid op nummer één staat en ik daarnaast ook af en toe nog eens wat energie overhoud.
Dafne Vos
Maandelijks de gratis nieuwsbrief in je email ontvangen! Een nieuwsbrief vol wetenswaardigheden voor mensen met (ernstig) astma.