Huisdierenallergie

De verschijnselen die kunnen optreden bij een (huis)dieren-allergie zijn gevarieerd: niezen, hoesten, piepende ademhaling, jeuk aan de ogen en oren, opgezette ogen en gezicht, en wat betreft de huid: uitslag, bulten en eczeem. Deze verschijnselen treden echter lang niet altijd samen op. Het is belangrijk te weten, dat men wat betreft de luchtwegen op twee manieren kan reageren:

1. Directe allergische reactie
   Deze treedt op binnen 20 minuten en is meestal kortdurend
   (± 1-2 uur). De klachten zijn meestal niet ernstig en gaan vanzelf over als men niet in de omgeving van het dier blijft. Vaak herkent men de vroege reactie aan niesbuien en hevige neusloop.
2. Late allergische reactie
   Deze is meestal hevig. Na herstel van de eerste, korte, lichte aanval is men meestal moe en humeurig. Dit zijn de voorboden van een hevige allergieaanval. Soms komt deze aanval pas 6 tot 12 uur na het contact met het dier tot uiting. Zo’n late reactie kan vele uren tot ruim een dag duren. De late reactie zijn te herkennen aan een “verstopte neus”, een typische nasale stem en een ademhaling door de mond.

Verder zijn er ook de volgende twee mogelijkheden:
A) Gecombineerde allergische reactie
Het is mogelijk dat iemand en een vroege- en een late reactie krijgt. Dit noemt men een gecombineerde reactie.
B) Geïsoleerde allergische reactie
Het is ook mogelijk dat men alleen een late reactie krijgt zonder een vroege. Bijvoorbeeld: een kind kan overdag bij het spelen met dieren klachtenvrij zijn, maar ’s nachts een astma-aanval krijgen. Dit noemt men een geïsoleerde late allergische reactie.

Op welke dieren kun je reageren?
Alle behaarde dieren spelen, allergologisch gezien, een rol. Dieren met veren in mindere mate. Het gaat hierbij om de huidschilfers en uitscheidingsproducten als urine en speeksel. De huidschilfers zijn zo fijn, dat ze dagen in de lucht kunnen blijven hangen. Een hamster in de andere hoek van het huis zetten is als maatregel onvoldoende.

Bepaalde behaarde dieren zijn berucht om hun zeer sterk allergisch vermogen: kat, konijn, cavia, hamster, alsook paarden, pony’s en runderen. Dieren met veren, zoals parkieten, kanaries etc. geven vaak een minder sterke reactie.

Honden vormen vaak een uitzondering en worden over het algemeen goed verdragen, evenals geiten, schapen en varkens. Waterdieren, zoals eenden, lijken het meest veilig. Omdat de huidschilfers groot en vettig zijn, dwarrelen die niet lang in de lucht. Meestal is men allergisch voor een diersoort. Slechts uitzonderlijk spelen rasfactoren binnen een bepaalde diersoort een rol.

Hoe lang kunnen de dierhuidschilfers van invloed zijn?

– Kattenhuidschilfers kunnen aan de kleding van oma blijven kleven. Als oma op visite gaat bij haar kleinkinderen, dan kan het zijn (bij bezoek van 100 km verderop) dat kleinkinderen klachten aan de ogen krijgen wanneer oma ze knuffelt.

– Vloerbedekking waarin paardenhaar verwerkt is kan nog voldoende paardenhuidschilfers bevatten om het erop spelende kind allergisch te maken voor paarden. De intensieve fabrieksbewerking heeft de huidschilfers niet voldoende kunnen verwijderen. Dit geldt evenzeer voor opgezette dieren, koeienhuiden, konijnenvellen, bontmantels enz

1. Behandeling van huisdierenallergie
   1. saneren
   Saneren is het vermijden van prikkels (letterlijk: gezond maken).
2. Prikkels vermijden is naast medicijngebruik een van de belangrijkste onderdelen van
   de behandeling bij astma. Saneren is ingrijpend en ingewikkeld. Roep daarom altijd de hulp in van een gespecialiseerde longverpleegkun-
   dige. Uw (long)arts kan u daarbij verder helpen. Als algemene regel: Zoveel
   mogelijk het contact met dieren vermijden, geen sterk allergiserende dieren
   houden binnenshuis en helemaal nooit in de slaapkamer. Probeer tevens het
   contact met andere allergenen te vermijden. Zij dragen bij aan de totale
   allergie-prikkel. Onder bepaalde voorwaarden is een bijdrage in de kosten
   mogelijk.
3. Behandeling met geneesmiddelen
   Dit wordt gebruikt om allergische reacties te voorkomen, wanneer diercontact niet vermeden kan worden en daarmee een reeds bestaande allergische reactie te onderdrukken. Sommige geneesmiddelen hebben echter ongewenste bijwerkingen.
4.  Hyposensibilisatiekuur
   Dit is een behandeling d.m.v. een reeks onderhuidse injecties met de stof
   waarvoor men allergisch is. Het lichaam wordt zo gestimuleerd tot het
   opbouwen van weerstand tegen de allergie.
5. Combinatie van behandeling 1,2 en 3.

Ook kan er een combinatie van bovenstaande behandelingen noodzakelijk zijn.

Huisstofmijtallergie

De huisstofmijt (Dermatophagoides pteronyssinus) is een haast onzichtbaar kleine mijt (ca. 0,3 mm) die in huisstof leeft. Deze leeft met name in matrassen, kussens, gestoffeerd meubilair, tapijt en op beschimmelde muren.

De huisstofmijt komt overal ter wereld voor, in alle klimaten, behalve op grote hoogte waar hij zich moeilijk kan voortplanten. Hij gedijt het beste bij ongeveer 25º Celsius en een luchtvochtigheid van 50-75%. Hij leeft onder andere van menselijke huidschilfers in beddengoed.

De uitwerpselen en vervellingshuidjes van de huisstofmijt kunnen allergische reacties veroorzaken (waaronder astma en eczeem). Naar schatting heeft 10% van de Westerse bevolking een huisstofmijtallergie.

De belangrijkste praktische maatregelen ter bestrijding van de huisstofmijt zijn het verwijderen van huidschilfers (schoonmaken/saneren) en het beperken van de luchtvochtigheid (ventileren). Beddengoed kan het best gewassen worden met een temperatuur van minstens 60 graden, omdat de huisstofmijt die temperatuur niet kan overleven.

Link naar een voorlichtingsfolder van Longfonds: ‘Saneren, weg met huisstofmijt.’

https://bestellen.longfonds.nl/product/saneren-weg-met-huisstofmijt/